เว็บไซต์การท่องเที่ยวเกาสง

ห้องโถงใหญ่ของสถานีรถไฟเกาสงสร้างเสร็จและเปิดใช้งานเมื่อวันที่ 22 มิ.ย.1941 ด้วยรูปทรงที่คล้ายกับตัวอักษรจีน "高(เกา)" ภายในอาคารถูกออกแบบให้มีเพดานสูงแบบตะวันตก รูปลักษณ์ภายนอก หลังคาเป็นหลังคาแบบที่ใช้เฉพาะสำหรับวัดหรือบ้านขุนนางชั้นสูงของญี่ปุ่นเท่านั้น มีลักษณะคล้ายหมวกของจักรพรรดิ ด้วยเหตุนี้จึงได้ชื่อว่าสถาปัตยกรรมสไตล์มงกุฏจักรพรรดิ เนื่องจากการย้ายสถานีรถไฟตามแผนงานรถไฟใต้ดินในเขตเมืองเกาสงในปี 2002 และได้ถูกบูรณะให้เป็น “พิพิธภัณฑ์วิสัยทัศน์เกาสง” ในช่วงที่ผ่านมา เพื่อให้ความร่วมมือกับการก่อสร้างสถานีรถไฟใหม่จึงได้ย้ายกลับไปที่เขตสถานีรถไฟ รอจนเสร็จสิ้นการรื้อถอนสะพานข้ามทางรถไฟเกาสงจงป๋อแล้ว จึงได้ทำการย้ายตัวอาคารมงกุฏจักรพรรดิของสถานีรถไฟเกาสงที่เป็น “พิพิธภัณฑ์วิสัยทัศน์” กลับมาอยู่ที่บริเวณแกนกลางของสถานีรถไฟ ในที่สุดก็ได้ทำการได้เริ่มเข้าสู่ขั้นตอนการดำเนินการย้ายกลับ 3 ขั้นตอน ได้แก่ “เริ่มดำเนินการ” “เคลื่อนย้าย” และ “กำหนดตำแหน่ง”

เพื่อฉลองการย้ายสถานีรถไฟเกาสงเก่ากลับมาตั้งที่เดิม เทศบาลนครเกาสงได้เชิญให้วงดนตรี “Fire EX.” ซึ่งเป็นวงดนตรีของคนเกาสงที่ได้รับรางวัล Golden Melody Awards สาขาวงดนตรียอดเยี่ยม ให้ช่วยแต่งเพลงหนึ่งเพลงสำหรับสถานีรถไฟเกาสงเก่าโดยเฉพาะ และได้จะจัดงานแถลงข่าวในเดือนสิงหาคม ตัวเนื้อเพลงที่บรรยายภาพบรรยากาศชานชาลาของสถานีรถไฟเกาสง เริ่มตั้งแต่รถไฟเคลื่อนตัวออกจากชานชาลาอย่างช้าๆ ที่ให้ผู้ฟังได้สัมผัสถึงบรรยากาศตั้งแต่ชานชาลาจนถึงภาพทิวทัศน์ที่อยู่นอกหน้าต่างรถไฟ รับลมที่มีกลิ่นไอความเค็มของทะเลเกาสง วิ่งผ่านถนนน้อยใหญ่ ขับผ่านภาพถนนหนทางที่คุ้นเคย จนกลายมาเป็นรถไฟใต้ดินในปัจจุบัน และยังเป็นบทความใหม่ที่บันทึกเรื่องราวประวัติการพัฒนาผังเมืองและการคมนาคมของเมืองเกาสง เวลาที่ผ่านไปอย่างรวดเร็ว อาจทำให้ทิวทัศน์นอกหน้าต่างอาจเปลี่ยนไป แต่สิ่งที่ยังคงอยู่ไม่เปลี่ยนแปลงคือความรักและน้ำใจไมตรีของชาวเกาสงที่มีต่อดินแดนผืนนี้

ระหว่างที่ทำการย้ายพิพิธภัณฑ์วิสัยทัศน์กลับมา ตั้งแต่เดือนสิงหาคมถึงกันยายน เทศบาลนครเกาสงร่วมกับกระทรวงคมนาคมจัดกิจกรรมการแสดงด้านศิลปะวัฒนธรรมในชุดภาพลักษณ์ในการก่อสร้าง ที่รวมถึงการอภิปรายเกี่ยวกับการพัฒนาผังเมือง และยังมีการแสดงต่างๆ โดยเชิญคณะดนตรี Neo-Classical Chamber Ensemble ซึ่งเป็นคณะแสดงศิลปวัฒนธรรมที่โดดเด่น ที่ได้รับเชิญให้ไปแสดงในสัปดาห์พิธีเปิดงานนิทรรศการ La Biennale di Venezia ครั้งที่ 58 ที่จัดขึ้นทุกสองปี และคณะเต้นรำชนเผ่าพื้นเมือง “หนานเต่าอู่จี๋” การแสดงจากคณะนักแสดงจากชั้นเรียนเต้นรำของโรงเรียนมัธยมฯ ปลายจั่วอิ๋งที่เคยได้รับเชิญมาแสดงที่สถานีเกาสงเมื่อ 19 ปีก่อนและการแสดงแสงสีเสียงของพิพิธภัณฑ์วิสัยทัศน์เป็นต้น